Fan Kultury

Badania przeprowadzone w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku wykazały pewne wzorce myślenia, odczuwania i zachowania. Elementy te odróżniają jedną organizację od drugiej oraz są charakterystyczne dla danego narodu. Badania zostały przeprowadzone wśród pracowników koncernu IBM z różnych krajów. Dzięki temu Hofstede wyróżnił kilka wymiarów kultury.

Kim był Hofstede? Jakie wymiary kultury wyróżnił? Na czym one polegają? I co jeszcze warto o tym wiedzieć? Odpowiedzi na wszystkie te i inne pytania znajdują się poniżej. Serdecznie zapraszamy do zapoznania się z naszym artykułem.

Geert Hofstede i jego książka

Geer Hofstede to holenderski badacz i uczony. Urodził się 2 października 1928 roku. Z jego biografii warto zapamiętać, że w czasie wojny pracował jako inżynier. Tuż po jej zakończeniu zajął stanowisko managera kadr, pracując w departamencie badawczym IBM international. Na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych rozpoczął badania, które dotyczyły analizy danych firmy. Badania przeprowadzał dzięki ankietom dla personelu.

Swoje badania prowadził on aż w czterdziestu krajach, a dotyczyły one związków między narodem a motywacją do pracy. Na temat swoich badań Hofstede napisał i wydał książkę „Culture’s Consequences: Comparing Values, Behaviors, Institutions, and Organizations Across Nations”.

Wnioski, które w niej przedstawił, były bardzo skandaliczne na tamte czasy. Aż siedemnastu wydawców odrzuciło tą książkę, aż ostatecznie pracę zaakceptowało wydawnictwo Sage. Książka została wydana w roku 1980.

Model, który został w książce przeprowadzony przeszedł wiele poprawek. Wszystkie z nich zostały opisane w książce „Cultre’s & Organizations, Software or the mind”. Publikację tę Geert Hofstede wydał wraz ze swoim synem, który jest kulturologiem.

Badania

Przed rozpoczęciem badań Geert Hofstede postawił hipotezę: otoczenie firmy ma wielkie znaczenie na procesy oraz wartości, które w niej funkcjonują. Hipoteza ta pozwoliła wyodrębnić pewien klucz kulturowy. Ten przypisany był do danego kraju. Pokazuje to wpływ kulturowy na danym terenie na sukces jednostek, które na nim prosperują.

Swoje badania naukowiec prowadził w czterdziestu krajach. Do czego doszedł? Stwierdził, że różnice kulturowe prowadzą do znaczniej mniejszej efektywności zachodnich teorii właściwego działania kierowników, opierających się na zachodnich metodach i teoriach w innych krajach. Geert doszedł do wniosku, że występują różnice między ludźmi. To znacznie podważa uniwersalność skutecznych zasad odnośnie postępowania opartych na zachodnich teoriach.

Różnice kulturowe Geert Hofstade podzielił według czynników:

• dystans władzy,
• indywidualizm – kolektywizm,
• męskość – kobiecość,
• unikanie niepewności,
• niski i wysoki stopień kontroli pragnień,
• orientacja długoterminowa – orientacja krótkoterminowa.

Wymiary kulturowe Geerta Hofstede’a

Dystans władzy

Ten element wskazuje na relacje, jakie zachodzą między podwładnymi a przełożonym. Panują one także między władzą, a obywatelem. Relacje te określają również stopień akceptacji dla wszelkich nierówności społecznych oraz przekonania, że władza należy niektórym ludziom z racji jej posiadania.

Mały dystans władzy to dążenie do ograniczenia nierówności międzyludzkich. Duży to akceptacja i podtrzymywanie nierównowagi w kontekście władzy czy pozycji społecznej

Kolektywizm – indywidualizm

Dzieli on kultury na te, które szanują prawa jednostki do kształtowania życia (indywidualizm) i na te, gdzie odpowiedzialność za losy innych spoczywają na grupach czy całych społeczeństwach (kolektywizm). W tych pierwszych każdy pragnie odróżniać się od innych. W tych drugich najważniejsza jest przynależność do grupy.

Męskość – kobiecość

Określa rolę poszczególnych płci. Męskość w kontekście kultury to dostrzeganie u jej uczestników aktywności, agresywności, nastawienia na konkurencję i rywalizację. Kobiecość z kolei to łagodność, opiekuńczość czy współpraca.

Unikanie niepewności

Element ten określa stopień, w jaki obywatele danych krajów są skłonni akceptować niepewność, albo stawić czoła wszystkim nieznanym sytuacjom. Niskie unikanie niepewności to założenie, że niepewność jest bardzo naturalną częścią życia. A życie to trzeba akceptować takim, jakie jest. Wysokie unikanie niepewności to wiara, że niepewność jest stałym zagrożeniem i należy z nim walczyć.

Orientacja krótko a długoterminowa

Wskazuje na horyzont czasowy w konkretnym społeczeństwie oraz wagę, jaką przykłada się do przyszłości albo teraźniejszości i przeszłości. Krótko-terminowość to presja na szybkie efekty, szukanie szybkiego wynagrodzenia i celowanie w cele krótkoterminowe. Długo-terminowość to zapobiegliwość, wytrwałość i pokora.

Przyzwolenie a restrykcyjność

Przyzwolenie wiąże się ze zgodą na zaspokajanie podstawowych pragnień danej jednostki. Takich, które związane są z czerpaniem radości z życia i zabawy. To wyższy poziom optymizmu i lepsze zdrowie. Restrykcyjność to z kolei przekonanie, że czerpanie owej radości powinno być nadzorowane oraz ściśle regulowane.